Je moet al een slecht geheugen hebben om je je de beelden bij de grensovergangen richting Spanje twee weken geleden niet te herinneren.
Liter Sangria
Klokslag middernacht stroomden mobilhomes, sleurhutten, travel trailers en mobiele opzettenten achter uit de kluiten gewassen berlines samen aan de landsgrenzen. Het leek wel of ze in Barcelona iedere ramptoerist een liter Sangria met blikfruit en een gratis bingo avond hadden beloofd. Daar ging in het holst van de nacht de caravaan versufte Belgen onder de meewarige blikken van de Spaanse Policía. Achter hun bolides uiteraard nog vier fietsen, een duinbuggy, een rubberen opblaasboot, twee elektrische steps, een jetski, een duikboot voor twee personen en een maanlander. En blikjes tonijn in eigen nat. Dat ook. Je kan maar beter je gerief bij hebben op vakantie, zo gebiedt de volksaard.
“Het leek wel of ze in Barcelona iedere ramptoerist een liter Sangria met blikfruit en een gratis bingo avond hadden beloofd. Daar ging in het holst van de nacht de caravaan versufte Belgen onder de meewarige blikken van de Spaanse Policía.”
Surrealisme voorbij
Helemaal zwart voor de ogen werd het toen eerder deze week op het avondjournaal vakantiegangers zich afvroegen of ze hun geld zouden terugkrijgen bij een corona heropflakkering op de vakantiebestemming. En of er ook nog bijkomend coronaverlof was voorzien wanneer ze in quarantaine moesten ? Ja, kom zeg. Dit is het surrealisme ver voorbij. Magritte draait zich om in zijn graf. Nu op verlof vertrekken richting risicovolle vakantiebestemmingen. Het is alsof je voor een brandend huis staat en beslist om er even naar binnen te lopen omdat je denkt dat dat wel leuk lijkt. Wie zijn die mensen in Godsnaam ? Hebben die nog enig redeneringsvermogen, laat staan gezond verstand ? Daar gingen ze, de vakantiefarizeeërs. Gelukkig is er de ‘Groep van Experts belast met de Exit Strategie’, kortweg de GEES. Dat is een select clubje van politici, virologen, academici en een captain of industry die wel eens even paal en perk zouden stellen aan die dolgedraaide vakantiegang(st)ers. →
Vakantiegang(st)ers
Opwachten bij de luchthaventerminals en geografische demarcatiepunten. Vervolgens enkelband aan en ophokken. Op water en brood. En zonder vaccin. Het zou deze keer niet met de fluwelen handschoen verlopen daar bij de luchthavens en landsgrenzen. Gisteren toen karrenvrachten Belgen al lang aan het handdoekje-leggen waren bij de costa’s, hadden ze daar bij de GEES ernstig over nagedacht. Die haarscherpe timing, je moet het hen toch wel nageven. De GEES. Spreek uit: de ‘djies’. Klinkt wetenschappelijker en gewichtiger. Iedereen die uit een risicogebied komt, dient verplicht getest bij thuiskomst en in quarantaine, dat was het devies. Hoe dat praktisch moest aangepakt ? Tja, dat viel allemaal een beetje moeilijk te organiseren. Hè zeg, wat een lastige vraag weer. ‘Er wordt gerekend op de burgerzin van de Belg’, zo probeerde Minister chocomel nog de meubels te redden. Iedereen weet over wie we het hebben.
Coronasuperman
De vakantiegekke Belg, die haalt ondertussen ongeïnteresseerd de schouders op. Hij moest en zou richting zon, zee en strand. Wie herinnert zich immers niet de schrijnende beelden, in volle coronacrisis, van talloze Belgen in zak en as bij het zwembad in de achtertuin ? Wanhopig nippend van een glaasje rosé uit de wijnkoeler bij het poolhouse. De kids die van pure verveling de coniferen aan diggelen reden in hun elektrische mini-SUV’s . Het leven deelt soms rake klappen uit. Dus, weg moesten ze. In mijn caravan, ben ik superman. Ja, tarara. Coronasuperman zal je bedoelen. Het ergste moet nog komen wanneer al die goudbruin gebakken, all-in feestvierders huiswaarts keren met kung flu op de achterbank. Hoe moet je sommige mensen eigenlijk aan hun verstand brengen wat er zich de voorbije maanden heeft afgespeeld nadat skigekke coronalijders hier als een lopend vuurtje SARS-CoV-2 kwamen verspreiden ? Binnenkort is het misschien opnieuw zover. Hopelijk niet. Het is alsof je de vier ruiters van de Apocalyps staat toe te juichen terwijl ze aan je neus voorbij galopperen.
“In mijn caravan, ben ik superman. Ja, tarara. Coronasuperman zal je bedoelen. Het ergste moet nog komen wanneer al die goudbruin gebakken, all-in feestvierders huiswaarts keren met kung flu op de achterbank.”
(On)gezond verstand
De GEES-strategie is duidelijk. Er wordt geanalyseerd, gedocumenteerd, geresumeerd en geadviseerd. Vervolgens is het aan de burger om dat om te zetten naar (on)gezond verstand. Klaar is kees. De kaart van Europa (en van de wereld) begint ondertussen opnieuw rood te kleuren met heropflakkerende zones vol rode virusprikkelbollen. GEESes, denkt een mens dan. Wie gekheid zaait, zal dwaasheid oogsten. Nuance: in België zijn de coronatrends weliswaar positief en het aantal nieuwe besmettingen dalend. Na maanden zwoegen, mondmaskers, ontsmettende gels, lockdown maatregelen en social distancing. Het smaakt dan ook erg bitter om Belgen massaal de costa’s (en elders) te zien overrompelen. Ze zijn daar immers niet alleen. Vanuit alle hoeken van de wereld komen er ook andere toeristen, ook uit risicogebieden. De kuststroken worden overrompeld. In Spanje spelen ze ondertussen al met het idee om de stranden op slot te laten gaan. De Belg: die kwam, zag en dronk Sangria. Het geweten spreekt, maar het eigenbelang schreeuwt.
